Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Φιλοσοφίες της Παρασκευής

"Η ενασχόληση με την φιλοσοφία είναι σωτήρια, ακόμη και όταν δεν οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα... Τα χρώματα γίνονται πιό φωτεινά και η πραγματικότητα φαντάζει πιό πραγματική."

Gödel


Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Φιλοσοφίες της Κυριακής

I know that people do not give a shit about what i do, even thought they would not be able even to shit without it.

Αφιερωμένο στους επιστήμονες που είναι κλεισμένοι κάπου σε ένα υπόγειο, στους μηχανικούς που ξημεροβραδιάζονται πάνω από δυσεπίλυτα προβλήματα, στους οδηγούς ασθενοφόρων, στον καλό κύριο που απαντά την γραμμή του 11892 μετά τις 12 για να απαντήσει την ηλίθια ερώτηση μας, στις όμορφες αεροσυνοδούς, στους οδηγούς λεωφορείων,τραμ και μετρό, στον κλειδαρά μου, στον φούρναρη και στον γαλατά... Στην κορούδα στα Starbucks που μου ψήνει τον καφέ του φίλτρου μου με τόσο μεράκι... στους νοσοκόμους... και σε άλλους πολλούς. Αφιερωμένο σε όλους τους ανώνυμους ήρωες που φροντίζουν η καθημερινότητα και το αύριο να είναι το ίδιο καλό ή και καλύτερο από το χθές... Που φροντίζουν να έχουμε αύριο.

Μή αφιερωμένο στον κάθε λογής μαιντανό, ρεπανάκι, δυόσμο που ρυπαίνει το κάθε μεσο ανθρώπινης επικοινωνίας. Μή αφιερωμένο στους αγράμματους και ανίδεους δημοσιογράφους, στους αλαζόνες της σκηνής, δηθεν χορευτάδες, μασκαράδες, αηδόνια. Μη αφιερωμένο στους καταχραστές του πνέυματος, δήθεν παραμυθάδες, ποιητάρηδες,  φιλοσοφάρηδες, πολιτικάντηδες. Μη αφιερωμένο σε όλους τους δηθεν.

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Περί Τέχνης

"Η διαφορά της τέχνης από την επιστήμη είναι το ότι η επιστήμη είναι η διαδικασία καταγραφής προκαθορiσμένων βημάτων με στόχο την επανειλημμένη επίτευξη του επιθυμητου ενώ τέχνη είναι η ικανότητα επανειλημμένης επίτευξης του επιθυμητου χωρίς προκαθορισμένα βήματα."

Pak, 2009

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Το Λακωνίζειν

Μεγάλη Δευτέρα σήμερα, από τις πιό βαρετές μέρες της χρονιάς, γιατί οι υπόλοιποι συνεχίζουν να τρών τον αγλέωρα ενω εγώ αποφάσισα να μείνω στα χτεσινά. Μη έχοντας τι να κάμω και κατα συνέπεια νωχελικα σέρφαροντας την κυπρομπλογκόσφαιρα, επιβεβαίωσα μια διαπίστωση που έκαμα παλιά. Πρίν τρείς μήνες ξεκινήσαμε μια συλλογική προσπάθεια αρκετοί κύπριοι μπλόγγερς, το epanenosi.com. Ενώ αρχικά η ροή των post ήταν περίπου μία την ημέρα, τώρα επέσαμε στις μία κάθε πέντε μέρες με συνεχή πτωτική τάση. Κάποιος μπορεί να πεί ότι ξεφουσκώνει η φούσκα η ότι το επιχείρημα απέτυχε. Αντιθέτως, εγώ το θεωρώ πολύ θετικό. Πάντα πίστευα στο λακωνίζειν που εστί φιλοσοφείν και για μένα εν τρόπος και στάση ζωής. Όσοι με ξέρουν και προσωπικά το αντιλαμβάνονται, άλλωστε φαίνεται και απο το ιδιο μου το blog. Οπόταν για μένα η φλυαρία σε ένα χώρο είναι κριτίριο ποιότητας. Ως συνέπεια, η μείωση στις αναρτήσεις του epanenosi.com αποτελούν ένδειξη ποιοτικής αρθρογραφίας. Αυτοί που γράφουν, γράφουν μόνο όταν έχουν κάτι να πουν. Σε αντίθεση με άλλους που βομβαρδίζουν με σάχλες τα μέσα καθημερινώς...

Γιατί όπως και να το κάμουμε οι αλήθειες είναι πεπερασμένες ενω οι μαλακίες άπειρες.

Αν για παραδειγμα θέλεις να σχολιασεις το 1+1 το μόνο σοβαρό σχόλιο που μπορείς να κάμεις είναι ότι ισούται με 2.
Ενώ άμαν ξεκινησεις τις αρλούμπες μπορείς να πεις και 3 και 4 και 5...

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Το βάζο και οι μπύρες

Ένα ωραίο κειμενακι που μου έστειλαν πρίν χρόνια και μου ήρθε στο μυαλό χθές..

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας μπήκε μια μέρα στην τάξη κρατώντας ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο γέμισε τους ρώτησε:

“Είναι γεμάτο το βάζο;” Και οι μαθητές απάντησαν:
“Ναι είναι γεμάτο.”

Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο. Το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά ανάμεσα στις μεγαλύτερες πέτρες. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, τους ξαναρώτησε:

“Είναι γεμάτο το βάζο;” Οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν:
“Ναι, είναι γεμάτο”
.
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά που είχαν μείνει. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο τους ξαναρώτησε:

“Είναι γεμάτο το βάζο;” οι μαθητές δίστασαν για λίγο αυτή τη φορά ,αλλά απάντησαν:
“Ναι, είναι γεμάτο”.

Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να πει κουβέντα πήρε από τη χάρτινη κούτα δυο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Το υγρό γέμισε όλα τα υπόλοιπα κενά του βάζου. όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο τους ρώτησε:

“Είναι γεμάτο το βάζο;” οι μαθητές γέλασαν και αυτή τη φορά απάντησαν με σιγουριά:
“Ναι, είναι γεμάτο”.

Τώρα λέει ο καθηγητής:

“Θέλω να θεωρήσετε ότι αυτό το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σας, όπως η οικογένεια, ο σύντροφος σας, τα παιδία σας, οι καλοί σας φίλοι, η υγεία σας. Οι πέτρες αντιστοιχούν στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά, που ακόμη και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η εργασία, το σπίτι, το αυτοκίνητο. Είναι μικρά πράγματα, βοτσαλάκια. Αν αυτά βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά δηλαδή στη ζωή σας.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πιο μικρά πράγματα της ζωής σας. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δε θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα ούτε για τις πέτρες. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δε θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε το σύντροφο σας, χαρείτε τους φίλους σας, προσέξτε την υγεία σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι και το αυτοκίνητο σας, να πληρώσετε το δήμο και το τηλέφωνο. Όμως, φροντίστε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες σας.”

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
“Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;”

Ο καθηγητής γέλασε και είπε:
“Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία κάθε φορά πόσο στριμωγμένος είσαι. Αυτό που πάντα πρέπει να ξέρεις είναι ότι πάντα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπυρίτσες”

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Θέλεις έλα, θέλεις μεν ερτεις!

Πατακέ, θέλεις έλα θέλεις μέν ερτεις! Χεσμένους σας έχουμε εδώ και χρόνια, και σένα και τους όμοιους σου.

Χεσμένους σας έχει και η Ιστορία! Πολλή σημασία σας εδώκαμε τωρά τελευταία… Άκου να ασχολείται ολόκληρη η κυβέρνηση αν θα έρτει ο παλιοφασίστας στην Κύπρο. Η πρόκληση δεν είναι αν θα έρτει Κύπρο. Η πρόκληση είναι που ζεί ακομα.

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

TO AΣΤΟΠΑΙΔΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ!

ΠΡΟ ΦΟΥΜΑΡΟΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ (ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ…)

ΑΣΤΟΠΑΙΔΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ(ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΑΓΑΜΗΤΟΣ ΞΕΝΕΡΑΣ) – ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΦΟΥΜΑΡΟΣ

ΛΦ:” Ρε καπνίζεις;”

ΑΚ:” Οϊ ρε..”

ΛΦ:” Εν εδοκίμασες ποττέ σου;” (Με ύφος του “Ρε μα είσαι παρθένος;”)

ΑΚ:” Εδοκίμασα ρε αλλά οκ… τιποτε σπουδαίο. Προτιμώ να γοράζω ουίσκια!”

ΛΦ:” Εεε… εν καλά που καμνεις… τζιαι μείς που καπνίζουμε ιντα μπου καταλάβουμε… ετο ετζιτρινίσαν τα δάκτυλα μας, μυρίζουν τα ρούχα μας,,, Πρέπει να τον κόψουμε!”

 

ΑΣΤΟΠΑΙΔΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ(ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΑΓΑΜΗΤΟΣ ΞΕΝΕΡΑΣ) – ΨΩΝΑΡΑ ΚΚΟΥΛΑΤΗ

ΨΚ: “Ρε εν οκ να καπνίσω έννεν; Εν τζιαι πειράζει σε;” (Με ύφος πορνοναζιάρικο ενώ τον αναψεν πιλέ…)

ΑΚ: “Ε… (με ύφος τριτοετή φοιτητη σε ιδιωτικό που του διπλασιάζουν τα δίδακτρα χωρίς προειδοποίηση) Τωρά τζιαι να πάει; Ιντα μπου να σου πώ… να τον σβήσεις; Αν δεν βρωμίσω που λόου, σου εννά βρωμίσω που τους δίπλα….”

ΨΚ: “Άτεεε ρεεε (το λευκωσιάτικο)…. ινταλως κάμνεις! Έτο άρκεψε τον τζιαι συ!”

ΑΚ: “……”

 

ΑΣΤΟΠΑΙΔΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ(ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΑΓΑΜΗΤΟΣ ΞΕΝΕΡΑΣ) – ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΡΛΠΟΡΟ – ΑΛΛΟΔΑΠΗ ΓΚΑΡΣΟΝΑ

ΑΓ: “Hello!! Good evening! Where would you like to seat? Smokers or non smokers?”

ΠΜ: “ΣΜΟΚΕΡΣ ΟΦ ΚΟΡΣ!!! (Θωρείς με με τον Ζίππο τζιαί ρωτάς;)”

ΑΚ: “……”

 

ΑΣΤΟΠΑΙΔΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ(ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΑΓΑΜΗΤΟΣ ΞΕΝΕΡΑΣ)  -ΜΑΝΤΑΜ ΦΟΥΦΟΥ

Σε καφετέρια γνωστού πολυκαταστήματος, πάνω στα σύνορα καπνιστών – μή καπνιστών. Η Φουφου καπνίζει(στους καπνιστές), ο ΑΚ κάθεται με το αμαξούι του μωρού (ναι, κάμνει σεξ μέσα μέσα)  στους μή καπνιστές

ΑΚ: “Κυριά μου, ξέρω το ότι είσαι στους καπνιστές αλλά πειράζει να το σβήσεις για λίο; Ξέρεις εν το μωρό… τζιαι διαρρύθμιση δαμέ εν λίο χάλια… Αν γίνεται…”

ΜΦ: “Φίλε μου γράφει Σμόκινκ έρια δαμε. Αν δεν σ αρέσκει τζιλα το καροτσί σου πάρακατω.”

ΑΚ: “……. Ευχαριστώ…”

 

ΜΕΤΑ ΦΟΥΜΑΡΟΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ (ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ…)

ΑΣΤΟΠΑΙΔΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ(ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΑΓΑΜΗΤΟΣ ΞΕΝΕΡΑΣ) – ΚΑΠΝΟΠΙΔΙΚΟΥΛΑΣ

Στην ταβερνα…

ΚΠ:“Ουφφ!!! Εν μπορω! Θέλω τσιάρο!!”

ΑΚ:“Πετάχτου έξω πιέ ρε. Δαμέ εννα με”

ΚΠ:“… Έν μπορω εν περνώ καλά! εν παεί η νύχτα χωρίς τσιάρο… Καλά ρε εσύ πώς διασκεδάζεις χωρίς τσιάρο; ”

ΑΚ:“…Εντάξει ρε. Έτο τρώω, πινω το ποτό μου, τραγουδώ, μιλώ, πειράζω καμιά κορού, χορεύκω αμα λάχει…”

ΚΠ:“.. Εν γινεται! Εν έσιει σαν το τσιάρο. Ξέρεις ήντα ωραία ένι να κάμεις σεξ τζιαι μετά να άψετε τζιαι οι δκυό που ένα κάμελ; Μα πού να ξέρεις; Εσού τί καμνεις μετά το σεξ;”

ΑΚ: “… Ξανακάμνω σεξ.”

ΚΠ: “…Είσαστε φασίστες, αλαζόνες τζιαι είρωνες! Ενπειράζει, πάω έξω να με τζεράσει καμιά γκόμενα τσιάρο!”

ΑΚ: “Καλή τύχη…”

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Τελευταία ρουφηξιά!

Μετά από μια όμορφη βραδιά στο “Ιστορικό” ΧΩΡΙΣ καπνό (ίντα καλά!) εννά κλείσω το θέμα του καπνού, όσον αφορά εμένα, τα σχόλια μου και τις τοποθετήσεις μου με αυτό το τελευταίο κείμενο. Το θέμα αναλύθηκε ήδη πολλά και ο καθένας εκατάλαβε ότι ήθελε να καταλάβει.

Το προηγούμενο πόστ με το αλληγορικό δίγραμμο, στο οποίο θυμίζω την περίπτωση με τον νόμο με τα περίπτερα, αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι σε περίπτωση που μπούν παραθυράκια οι κυπραίοι πονηρόβλακες θα κάμουν την εξαίρεση κανόνα (βλέπε μητέρα πατρίδα Ελλάδα. Ο νόμος επίε στον κάλαθο). Θα γίνουν όλα τα υποστατικά λέσχες καπνιστών. Οπόταν, ΚΑΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ. ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ!

Τούτο το “Εδώ καπνίζουν και αν σ αρέσκει μπαίνεις” ακούγεται μου το ίδιο με τα “Παγκάκια για λευκούς και αν σου περνά κάτσε” (Απαρχαιντ). Μήπως αυτό δεν είναι ρατσιστικό;

Προκαλώ όσους οδύρονται για τον φασισμό του νόμου και της υπόθεσης “Εδώ δεν καπνίζουμε, κόπιασε, αλλά αν θα καπνίσεις βγές έξω” να αποδείξουν πόση φαια ουσιά και πόσο θόρυβο έκαναν όταν, για δεκαετίες ολόκληρες, ίσχυε το φασιστικό αντίστροφο του “Εδώ καπνίζουν και αν σ αρέσκει μπαίνεις”. Μήπως θυμόμαστε τον φασισμό και την ευαισθησία στα ανθρώπινα δικαιώματα μόνον όταν μας πονεί; Εδώ είμαι σίγουρος θα θυμηθούν την ελευθερία της επιλογής και θα μας πουν “Εδώ καπνίζουμε και αν θέλετε έρχεστε”. Σόρρυ κοπέλια αλλά πλέον “Εδώ δεν καπνίζουμε, κοπιάστε, αλλά καπνίστε έξω”

Ακόμα εν εκατάλαβα γιατί το “κόπιασε, αλλά αν θα καπνίσεις βγές έξω” εν φασιστικό αλλά το “ κόπιασε, αλλά αν θα χέσεις, χέσε στην τουαλέτα” δεν είναι.

Εδώ μπορούμε να αναφέρουμε άπειρα παραδείγματα για το τί μπορείς να κάνεις σε ένα χώρο διασκέδασης και να σε πετάξουν έξω, κίνηση η οποία με την καπνιστική λογική θα θεωρηθεί φασιστική. Απλά βάλτε το νού σας να σκεφτεί.

Μήπως και πάλι θα έπρεπε να επιτρέψουμε την βία, κατ εξαίση πάντοτε, στα γήπεδα; Δέν είναι φασιστικό να απαγορεύουμε σε όσους την βρίσκουν με το να πλακώνονται στο ξύλο να το κάνουν με την ησυχία τους χωρίς ενόχληση και φασιστικούς απαγορευτικούς νόμους ,αφού όσοι συμμετέχουν σε αυτή την υπόθεση δεν εχουν πρόβλημα; Να κρεμάσουμε σε κάποιες κερκίδες ένα μουσιαμμά που θα γράφει “Λέσχη Ψυχανώμαλων” και να μπαίνει μέσα ο καθείς με δική του ευθύνη.

Να γίνει το ίδιο και με τες εκκλησίες. Να ονομαστούν “Λέσχες Λαμπρατζιάς και Τσάκρας (ελληνιστί κροτίδας)” και να παρευρίσκεται οποιος θέλει πάντοτε με δική του ευθύνη. Εννοείται και ο παπάς.

Θα ξαναπώ για ακόμη μια φορά… Υπομονή!! Το καλοκάιρι εν κοντά। Όλοι οι χώροι διασκέδασης γίνονται υπαίθριοι 8 μήνες τον χρόνο. Θα φουμάρετε όσο θέλετε! Τον χειμώνα οικονομία, έχει και κρίση. Τί να πουν οι Εγγλέζοι;

ΥΓ: Είπεν ο άλλος ότι συμπεριφέται το κράτος στους καπνιστές σαν να ήταν λεπροί! Καλά ρε, όσοι πίνουν και οδηγούν εν λεπροί; Η όσοι παίζουν κουμάρι (άλλως τζόγος) εν πάλε λεπροι; Τελικά επείστηκα ότι το κάπνισμα βλάπτει...

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Εδώ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ!

Τώρα τελευραία όταν μου μιλούν για λέσχες καπνιστών θυμιζουν μου τον Chris Cash amd Carry πριν λίγα χρόνια που εκρέμμασε ένα μουσιαμά τζιαι ελέλεν πως εν ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ! …

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Πολίτικαλ Προφάιλ.

Αφού έταξα ότι θα τοποθετηθώ εντός ολίγων ημερών και πέρασαν 3 μήνες και αφότου μου θύμωσε ο Anef, αποφάσισα να προχωρήσω σε αυτή την πιο ολοκληρωμένη πολιτική τοποθέτηση μετά από τα ξεκάρφωτα πικρόχολα σχόλια.

Σημαντικό να σημειώσω ότι έπειδή πέρασε καιρός απο τότε, ξέχασα τι ήθελα να γράψω ακριβώς, οπόταν αποφάσισα να σκιαγραφήσω το δικό μου πολιτικό προφίλ, πράγμα που δεν έχει γίνει από της γενέσεως αυτού του άσ(χ)ημου μπλόγκ, πέραν από νύξεις και μπηχτές, ουτως ώστε να δικαιολογήσω γιατί μια πράξη όπως η καταδίκη του κομμουνισμού με θίγει.

Pak(ηρωας της ιστορίας και πρωταγωνιστής του μπλογκ) Κατά τα δύο τρίτα Μαρξιστής (Αναγνωρίζεται σε κάποιες χώρες από τα ΚΥΣΑΤΣ πολιτικων πεποιθήσεων ως Μαρξιστής. Σε κάποιες άλλες ίσως να έχει πρόβλημα και να πρέπει να κάμει εξομοίωση). Εξηγώντας, αποδέχεται την φιλοσοφική ανάλυση του Μάρξ (διαλεκτικό υλισμό) και την πολιτική οικονομία όπως αυτή αναλύεται στο Κεφάλαιο αλλά έχει σοβαρές ενστάσεις στην εφαρμογή τουτης της υπόθεσης, δηλαδή τον επιστημονικό σοσιαλισμό. Χαρακτηρίζει αυτούς που πιστεύουν ότι αν δεν αποδέχεσαι τον Μαρξισμό στην ολότητά του δεν είσαι Μαρξιστής σαν… ασε, εννα θίξω φίλους αν το πώ.

Προχωρώντας, θεωρώ ότι πρέπει να εξηγήσω την διαφωνία μου με το τριτο κομμάτι. Άποψη μου είναι ότι ο Σοσιαλισμός δεν θα έρθει μετά της βίας από κάποια βίαιη επανάσταση αλλά θα ερτει μόνος του και δεν θα πάρουμε χαπάρι! Ήδη σημάδια έχουν αρχίσει να διαφαίνονται στην σημερινή καπιταλιστική οργάνωση και δομή. Το ξέρετε ότι η Τράπεζα Κύπρου ανήκει σε 70000 μέτοχους; Οι τράπεζες, τις οποιες όλοι βρίζουμε παρεπιπτόντως, ανήκουν στον λαό, πρακτικά. Αυτό θα πεί κοινοκτημοσύνη! Ένιγουέι, άλλο πόστ τούτο το θέμα!

Συνεχίζοντας, η καταδίκη του κομμουνισμού και πάσης φύσεως ιδέας με βάση τα απότελέσματα των πράξεων που έχουν διαπραχθεί εξ ονόματί τους, είναι αφελής και απευθύνεται μόνο σε πολιτικά ανίδεους. Αν υιοθετηθεί αυτός ο τρόπος σκέψης τότε η πρώτη καταδίκη πρέπει να πάει στον (and the Oskar goes…) Καπιταλισμό και το κεφαλαιοκρατικό σύστημα ανάπτυξης. Τον περασμένο αιώνα (1900-2000) μόνο από πολέμους λόγω ιμπεριαλιστικών και κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων έχουν χάσει την ζωή τους 120.000.000 ανθρωποι, οι υπερδιπλάσιοι απο όσοι μπορούν να χρεωθούν στα κομμουνιστικά καθεστώτα και στον ναζισμό μαζι (“Η μαυρη βίβλος του Καπιταλισμού” σ. 767). Σε αυτά τα νούμερα δεν έχουν συμπεριληφθει οι έμμεσοι νεκροί από τις συνέπειες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, όπως η πείνα, πράγμα που γίνεται κατα κόρον για τους απολογισμούς των κομμουνιστικών καθεστώτων (Τα θύματα του Στάλιν). Παρά ταύτα δεν έχουμε δεί καμία καταδίκη αυτού του απάνθρωπου συστήματος από κανένα. Οπόταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι όλα αυτά έχουν αλλότριες πολιτικές σκοπιμότητες.

Πέραν αυτών, θεωρώ ότι η αποτυχία της πρώτης πρακτικής εφαρμογής της ιδέας δεν σημαίνει κατ ανάγκην και ολοκληρωτική αποτυχία της. Εδώ να θυμήσω ότι η πρώτη ολιγαρχική και ηγεμονική εφαρμογή της δημοκρατίας με τόυς επεκτατικούς πολέμους και τα χιλιάδες θύματα στην αρχαία Αθήνα οδηγήθηκε σε παντελή αποτυχία (μεν μου πείτε ότι εκάμαν την Ακρόπολη γιατί και οι Σοβιετικοί επήαν στο διάστημα) και χρειάστηκαν 2200 χρόνια για να επανέλθει. Κανένας όμως δεν καταδικάζει την δημοκρατία!

Πάρατζιει, θεωρώ σύντροφο μου στους αγώνες και πεποιθήσεις μου όποιον οραματίζεται μια σοσιαλιστική κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, είτε αυτός είναι φτωχός είτε πλούσιος. Δεν θεωρώ το lifestyle ώς κριτήριο πολιτικης πεποίθησης. Ισια ίσια, εκτιμώ πολύ περισσότερο κάποιο που τα έχει χοντρά, αντιλαμβάνεται την αδικία, παλέυει το πρόβλημα στη ρίζα του και αγωνίζεται προς αυτή την κατεύθυνση, παρα charity lifestyles τυπου Gates η Soros (Αν και θεωρώ ότι και τούτοι κάτι κάμνουν παρά τίποτε.)

Holy Shit! Tούντη φορά έγραψα πολλά και έν είπα οσα θέλω… χαζιρι να μεν πω τίποτε... η κάθε παράγραφος εν τζιαι άλλο πόστ…

Τέλος πάντον, αν θέλετε κάτι άλλο ρωτάτε με…. η αιτηθείτε πόστ!