Παρασκευή 13 Απριλίου 2007

H αυτοκρατορία των ηλιθίων!

 Παρακολουθώντας τις τελευταίες μέρες τα δημοσιογραφικά όργια γύρω από την βύθιση του Sea Diamond, μου ερέθισαν ξανά τα αντι-αισθήματα μου γύρω από το εξουσιαστικό κατεστημένο του σήμερα. Και διευκρυνίζοντας, δεν εννοώ το πολιτικό, το οποίο κατα την ταπεινή μου άποψη δεν είναι τόσο σάπιο όσο φαίνεται (υπάρχουν σωρό άνθρωποι σε αυτό το χώρο, που άφησαν πολύ ευνοϊκότερες συνθήκες, για να προσφέρουν με αγνή αυταπάρνηση), όσο για το δημοσιογραφικό. Η ασχετοσύνη, το πάθος για μείωση και η υπεροψία αυτών των ανθρώπων δεν έχει όρια. Η δικαστική τους διάθεση, η κατάχρηση της εξουσίας της έκφρασης και προφανής τάση για παντογνωσία με κάνει να ανατριχιάζω από δυσαρέσκεια και απαξίωση! Μια προφανής λύση θα ήταν να κλείσω το κουτί και να μήν ασχολούμαι κάν. Η έγνοια μου όμως είναι ο καημένος ο λαός, ο οποίος δεν έχει την ικανότητα κρίσης και αφήνεται έρμαιο στην βούληση αδαών, των οποίων η έγνοια είναι η τηλεθέαση και το πολύ νταραβούρι... Σε κάθε δημοκρατικό πολίτευμα υπάρχει ο αντίλογος. Αυτή είναι η ομορφιά της δημοκρατίας. Κόντρα λοιπόν στην δικτατορία των ΜΜΕ και των χειριστών τους, υψώνω το δικό μου μπαϊράκι και αφιερώνω μια σειρά posts με τον ανωθεν τίτλο στους ηλίθιους που κυβερνούν τα μυαλά μας σήμερα. Προσπάθεια μου θα είναι να καταδεικνυω πόσο αφελείς και ψεύτικοι δικτάτορες είναι...

 

Υ.Γ: Έλεος, δεν γίνεται να κατηγορούν την πιό επιτυχημένη διάσωση των τελευταίων ετών ώς αποτυχία γιατί σκοτώθηκαν δύο άτομα, όχι από αμέλεια κανενός αλλά από ατυχείς συγκυρίες.... Έλεος...