Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

ΧOR vs OR ή αλλιώς η λογική του αποκλεισμού ενάντια στην συνυπαρξη

Έχω γράψει ποτέ πόσο μ αρέσει να συνδέω την πεζή απλή καθημερινότητα με τις βαθύτερες σκέψεις του ανθρώπινου νού, την ποίηση των μαθηματικών και το κάλλος της καθαρής λογικής; Νομίζω ναί, έμμεσα...

Οπόταν, νά ακόμα μιά περίπτωση! Θα σας μιλήσω λίγο για τις λογικές πύλες, για όσους δεν ξέρουν. Λογική πύλη είναι ένα ηλεκτρονικό κατασκεύασμα το οποίο πραγματοποιέι μια λογική πράξη και παράγει μια η περισσότερες εξόδους, έτσι λέει η βικιπάιδεια. Δηλαδή φανταστείτε ένα πραγματάκι με κάποιες εισόδους και κάποιες εξόξους το οποίο ανάλογα με το τι θα βάλεις στην είσοδο θα σου παράξει το ανάλογο στην έξοδο. Σήμερα θα αναφέρουμε δύο λογικές πύλες, την ΟR και την XOR. Ας αρχίσουμε από την OR. H OR έχει δύο εισόδους και μία έξοδο. Παράγει θετικό αποτέλεσμα όταν μία από τις εισόδους είναι θετική ή όταν είναι και οι δύο. Εδώ αρπάξτε την ουσία, οι δύο θετικές εισόδοι μπορούν να συνυπάρξουν και να παράξουν θετικό αποτέλεσμα. Αυτό σε αντίθεση με την ΧΟR. Σε αυτήν για να παραχθεί θετικό αποτέλεσμα πρέπει να υπάρχει μόνο μια θετική είσοδος. Στις δύο καιγεσαι.

Tώρα θα αναρωτιέστε γιατί σας τα λέω όλα αυτά. Αυτά τα είχα στο μυαλό μου από καιρό και είχα στα πλάνα μου να κάνω μια δημοσίευση, αλλά μια πρόσφατη συζήτηση με τον φίλο μου τον Haris με έσπρωξε να τα γράψω επιτέλους. Στην ζωή υπάρχουν και αντικατοπτρίζονται πολλών ειδών λογικές δομές. Παρα ταύτα, η πλειονότητά μας έχει επιλέξει να χρησιμοποποιεί μόνο την XOR. Με άλλα λόγια έχουμε μάθει να αποκλείουμε πράγματα στη ζωή μας και να μένουμε μόνο με ένα. Μια λογική που ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω. Γιατί πρέπει πάντα να επιλέγω κάτι και να απορρίπτω τα υπόλοιπα; Γιατί πρέπει να διαλέγω την μάρκα της μπύρας που θα πίνω, τον τύπο του φραπέ μου, την μάρκα των τσιγάρων μου, το είδος της μουσικής μου; Γιατί πάντα οι δήθεν διανοούμενοι μας βάζουν ψευτοδηλίματα όπως facebook η φίλοι, pc η βιβλία, θέατρο η μπουζούκια; Και facebook έχω και φίλους έχω, και pc έχω και βιβλία διαβάζω, και σκέτο φραπέ πίνω και γλυκύ. Η ζωή χωράει πολλά πράγματα, ταυτόχρονα. Η κύρια λογική που επικρατεί σε αυτή είναι η λογική του OR. Η λογική του XOR υπάρχει αλλά είναι η εξαίρεση. Υπάρχει για παράδειγμα στις εκλογές, όπου δεν μπορέις να επιλέξεις δύο αντικρουόμενες πολιτικές ταυτόχρονα η και στο στοίχημα όπου δεν μπορείς να επιλέξεις όλα τα αποτελέσματα μαζί. Η λογική του ΧΟR εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις υποχρεωτικής επιλογής. Όμως η ζωή δεν είναι μια υποχρεωτική επιλογή, είναι σύνθεση και συμβίωση, είναι ένας πίνακάς. Ένας πίνακας στον οποίο δεν μπορούμε να αναγκάσουμε τον ζωγράφο να διαλέξει ένα χρώμα μόνο...

Τρίτη 8 Ιουλίου 2008

Bye Bye Bill

Έφυγε και ο Bill. Έπιασε σύνταξη. Άραγε αναρωτήθηκε κανένας πόση σύνταξη θα παίρνει; Τώρα ήρθε η ώρα της κρίσης. Τα στρατόπεδα γνωστά. Από τη μία οι απανταχού πολέμιοι, δεν είναι και λίγοι, θα λένε για ένα μεγάλο απατεώνα που πήρε τα λεφτά του κοσμάκη με δόλιες μεθόδους και ανάρμοστες πρακτικές. Από την άλλη οι λάτρεις μιάς από τις προσωπικότητες που άλλαξαν τον ρού της ιστορίας. Προσωπικά, πάντα είχα μια μάλλον θετική στάση απέναντί σε αυτόν και την Microsoft. Δεν μπορώ να τον κατηγορήσω για ανάρμοστες πρακτικές μιάς και αυτές είναι ενδογενείς του καπιταλισμού. Αν δεν ήταν αυτός, θα ήταν κάποιος άλλος. Από την άλλη όλη αυτή η εχθρική κουλτούρα αναπτύχθηκε κυριώς από τους αντιπάλους του με όχι και τόσο καλές προθέσεις. Κατ εμέ ίσως ο Bill να είναι ο Ρομπέν των Δασών της εποχής μας. Πήρε τα λεφτά από τους μεσαίους, γιατί τα προιόντα της Microsoft τα αγοράζουν οι μεσαίοι και πάνω, και τώρα τα αναδιανέμει στους φτωχούς. Πόσοι άραγε, μή μισητοί θα το έκαναν ή  στη θέση του η θα το κάνουν στην δική τους; Θα το κάνουν και όλοι αυτοί που τον κατηγορούν για μονωπολιακές πρακτικές και αθέμιτο ανταγωνισμό; Για να δούμε... Θα πούν τώρα οι δικηγόροι του διαβόλου ότι κάνει διαφήμιση. Αναρωτιέμαι πόσα έσοδα πρέπει να φέρει μια διαφήμιση ύψους 20+ δισ. για να είναι επικερδής. Αλλά και πάλι η διαφήμιση κτυπάει τους μεσαίους! Και να σκεφτείς, υπάρχουν άνθρωποι που μισούν τον Gates και ψηφίζουν Μπερλουσκόνι. Από εκεί και πέρα οι επιχειρηματικές του αποφάσεις είναι λίγο πολύ σε όλους γνωστές και είναι αυτές που καθόρισαν σε ένα μεγάλο μερος την εξέλιξη στο χώρο των υπολογιστών τα τελευταία χρόνια. Γι αυτό thumbs up για τον Bill και bye bye...

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

Ξεροκέφαλος...

Ίσως σε κάποια πράγματα να είμαι ξεροκέφαλος. Πολλοί με έχουν πει ακραίο, είρωνα, σταλινικό γουρούνι... Και όλα αυτά γιατί κάποτε μπορεί να νοσταλγώ τον υπαρκό σοσιαλισμό (όχι κατ ανάγκη της ΕΣΣΔ), να μήν με χαλάει να κρεμάσω κανά καπιταλιστικό γουρούνι, να πηγαίνω(πήγαινα μάλλον) και καμιά πορεία του ΠΑΜΕ. Τότε με ανακυρήσσουν ανελεύθερο, δικτάτορα, φασίστα. Ίσως και να είμαι... αλλά φταίω εγώ; Όταν βιώνω γεγονότα όπως αυτά των τελευταίων ημερών μπορώ να συγκρατήσω τα κτηνώδη μου ένστικτα; Πληροφοριακά, την Παρασκευή ένα τσιράκι του αξιότιμου κ. Σιακόλα απέλυσε την μητέρα μου με αφορμή, ακούστε, ότι αντέδρασε ανάρμοστα σε ρατσιστικό σχόλιο. Η πραγματική αιτία ήταν ότι διεκδίκησε συλλογική οργάνωση. Μεσαίωνας! Και μετά μου λέτε θεωρίες(μαλακίες) για ελεύθερη αγορά, ανταγωνισμό και άλλες ομορφιές του καπιταλισμού. Άι στο διάολο λέω και γω, καλοαναθρεμένα παιδάκια των νεόπλουτων.

"Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαί. Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει..."

έλεγε και ο Μπρέχτ. Πόσο δίκιο είχε...

Οπόταν, συνεχίζοντάς,

Ναι είμαι ξεροκόφαλος! Και σ όποιον αρέσουμε λέει και ο φίλος μου ο Dark Era!

Αλλυλεγύη στους απεργούς του Jumbo,

Μποϊκοτάζ σε Jumbo και Super Home Center

Εμπρός της γής οι κολασμένοι!

Συντροφικά, ο Pak.