Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Ο καπνός και τα τραβηγμένα αυτιά

Διανύουμε παραμονές της καπνοαπαγόρευσης. Σε λίγες μέρες οι δημόσιοι χώροι, έστω και θεωρητικά, θα απαλλαγούν από αυτή την ενοχλητική συνήθεια του καπνίσματος. Ώς μή καπνιστής μπορώ να πώ ότι χαίρομαι αφάνταστα! Δεν είμαι αντικαπνιστής, εννοόντας ότι δεν πολεμώ τους καπνιστές και το κάπνισμα, θεωρώντας ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του “κακά” χούγια τα οποία εκτελεί με πάσα συνείδηση. Ως συνέπεια, θεωρώ ότι πρέπει να γίνονται σεβαστά εφόσον αυτά αφορούν καθαρά προσωπικές συνθήκες και δεν παρεμβαίνουν στις ζωές των άλλων.

Τώρα πέρα από τον συνειδησιακό προσδιορισμό μου, ένα χθεσινό άρθρο του Χρίστου Χαλικιούπουλου στον Πολίτη ήρθε να μου υπενθυμίσει ότι ένα εξαρτημένο και φανατισμένο μυαλό (εδω μιλώ για τους φανατικούς καπνιστές) μπορεί να δικαιολογήσει τα πάντα. Πραγματικά, το τελευταίο διάστημα όσο κρατά η συζήτηση για αυτό το μέτρο, κάποιοι, αντί να παραδεχτούν το αυτονόητο, δηλαδή ότι το κάπνισμα ενοχλεί, και να συμβάλουν στην εφαρμογή του μέτρου, αποφάσισαν να τραβήξουν την λογική από τα αυτία μπας και βρούν επιχείρημα για να δικαιολογήσουν αυτή την κάκιστη συνήθεια τους.

Μας λέει ο κύριος Χαλικιόπουλος:

“Και σ' αυτή την περιφρούρηση των δικαιωμάτων των μη καπνιστών, δεν κάνουμε πλέον ουδεμία έκπτωση. Ούτε καν στις φάτνες. Ούτε καν υπό την μορφή κλαμπ ή απόμερων και περίκλειστων χώρων, όπου επιτρέπεται η είσοδος μόνο ενηλίκων. Ούτε καν σε μια γωνίτσα 2Χ2 απομονωμένη, υγρή και σκοτεινή, πλάι στα αποχωρητήρια, με εξαερισμό, που δεν θα επικοινωνεί με την επικράτεια των μη καπνιστών και που θα οριοθετείται ευκρινώς με σήματα κινδύνου, νεκροκεφαλές, ταμπελίτσες κόκκινες: "Προσοχή, ο καπνιστής δαγκώνει" και διάφορα άλλα παρόμοια. Πουθενά!”

Καλά ρε ανθρωπέ μου, δεν σκέφτηκες ότι σε αυτούς τους καπνιστοχώρους μπορεί να εργάζονται μη καπνιστές; Αλλά θα μου πείς, τί μας νοιάζει; Αράπης θά ναι! Θα μου αντιτείνεις ότι εργάζονται εκεί με την θέληση τους. Και οι πουτάνες στα καμπαρέ με την θέληση τους εργάζονται!

Μας λέει ο κύριος Χαλικιόπουλος:

“Αν ήταν αυτό το ενδιαφέρον τους, θα επέτρεπαν τη δημιουργία λεσχών, κλαμπ και κέντρων αναψυχής, για καπνιστές και μόνο για ενήλικες, όπου ο καθένας θα πήγαινε με ιδία ευθύνη και γνωρίζοντας ότι εκεί που θα πάει ίσως να έχει και λίγο ντουμάνι.”

Και πάλι θα επιμείνεις, αφού κάποιοι θέλουν να μαζέυονται κάπου και να φουμάρουν εσύ τι ζόρι τραβάς; Το ίδιο που τραβάω με τις χαρτοπαικτικές λέσχες, τα παράνομα καζίνο, τα πορνεία…

Μας λέει ο κύριος Χαλικιόπουλος:

Εκπτώσεις και μάλιστα χοντρές γίνονται μόνο στις διάφορες συνόδους για το κλίμα, όπως αυτή της Κοπεγχάγης. Εκεί ο κανόνας λέει πως όσο πιο υστερικό είναι κάποιο κράτος στο θέμα του τσιγάρου, τόσο πιο πολύ μολύνει τον πλανήτη με τα φουγάρα των βιομηχανιών του, με τις τουρμπίνες των αεροπλάνων του και με τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων του. Εκεί λοιπόν χοντρές οι εκπτώσεις, καθότι χοντρά και τα συμφέροντα. Εκεί οι ανεπτυγμένες χώρες κάνουν την πάπια, όταν πέσει καμιά πρόταση για βοήθεια των φτωχών χωρών, που με την σειρά τους, -δίκιο έχουν οι άνθρωποι- πρώτο τους μέλημα είναι να ταΐσουν τους πεινασμένους λαούς τους και όχι το κλίμα του πλανήτη. Στο κάτω κάτω της γραφής, όπως δήλωσε και ο Ούγκο Τσάβες στην αποτυχημένη πλέον σύνοδο της Κοπεγχάγης: "Το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού που είναι το πλουσιότερο, ευθύνεται για το 50% των ρυπογόνων εκπομπών, ενώ το 50% των φτωχότερων ευθύνεται μόλις για το 7% της ρύπανσης".”

Αγαπητέ κύριε Χαλικιόπουλε, αυτό που επιχειρείς εδώ στην επιστήμη της λογικής λέγεται false analogy. Χρησιμοποιόντας αυτό το τέχνασμα μπορώ να αξιώσω την νομιμοποίηση της απόρριψης σκουπιδιών από το παράθυρο του αυτοκινήτου μου μεχρις ότου οι Αμερικάνοι να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων κατα 50%. Τί είναι τώρα ένα τενεκεδάκι μπροστά στην υπερθέρμανση του πλανήτη; Εξάλλου πρέπει να σεβαστείτε το δικαίωμα μου ως ελεύθερος άνθρωπος να κάνω ότι γουστάρω.

(Ακολουθεί ειρωνεία..)

Κύριοι, ώς χρήστης αλκοόλ απαιτώ να αποσύρετε την καθολική απαγόρευση της οδήγησης υπο την επίρροια οινοπνεύματος. Θεωρώ ότι πρέπει να σεβαστείτε την επιλογή μου και να παραχωρείσετε την μιά λωρίδα του αυτοκινητόδρομου στους μεθυσμένους. Όσοι δεν μας γουστάρουν μπορούν να χρησιμοποιούν την άλλη. Αν πάλι δεν γουστάρουν να κάτσουν σπίτι! Αν πάλι δεν υπάρχουν δυο λωρίδες τοτε κάποιοι δρόμοι να χρησθούν ώς αποκλειστικά για πιωμένους και ο καθείς να εισέρχεται με δική του ευθύνη.Δεν γίνεται τόσοι άνθρωποι να πεθαίνουν από την πείνα, τους πολέμους, τις κακουχίες, την γρίπη Α και εσείς να το παίζετε ευαίσθητοι με τα οδικά δυστυχήματα. Υποκριτές!!

2 σχόλια:

the Idiot Mouflon είπε...

Ρε Παναγιώτη... κατά βάθος είσαστε μοναξιασμένοι αδρώποι που θέλουν με το ζόρι να σας κάμνουμεν παρέα εμείς οι καπνιστές.

http://hlithioagrino.blogspot.com/2009/07/blog-post_11.html

http://hlithioagrino.blogspot.com/2009/07/blog-post_4732.html

http://hlithioagrino.blogspot.com/2009/07/blog-post_10.html

http://hlithioagrino.blogspot.com/2009/07/blog-post.html

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

Αγαπητέ Πακ, λυπάμαι μα νομίζω πως είσαι τελικά φανατισμένος αντικαπνιστής.
Τόσο φανατισμένος που μοιάζεις συντηρητικός με όλα τα κακά που κουβαλά πάνω του ο συντηρητισμός.

Ως καπνιστής πρέπει να σου πω ότι το μέτρο της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για τους καπνιστές.
Όμως η συνολική απαγόρευση του καπνού ακόμα και σε ιδιωτικούς χώρους είναι φασισμός του χειρίστου είδους. Επίσης η απαγόρευση του αυτοπροσδιορισμού ενός χώρου (μόνο για καπνιστές, μόνο για άνδρες, μόνο για γυναίκες, μόνο για ενήλικες) είναι φασισμός.
Και επειδή αυτού του είδους οι απαγορεύσεις οδηγούν σε οράματα για αρία φυλή, γεννετικές παρεμβάσεις και άλλα βέβηλα....... πολύ θα ήθελα να δω έστω και μία σοβαρή μελέτη που να δείχνει πόσο πολύ μειώθηκαν οι καρκίνοι πνεύμονος και τα καρδιακά στην αμερική που εδώ και χρόνια εφαρμόζει το μέτρο. (σοβαρή μελέτη όχι καμιά πληρωμένη απ΄ την κα κλίντον....)

Με αγάπη και κατανόηση για το γραπτό που δε συνάδει με τα μέχρι τώρα γραπτά σου...
ο δόχτωρ του ιατρού
απαράδεχτος

υ.γ. σε πληροφορώ ότι στις περισσότερες πολιτείες της αμερικής υπάρχουν νομιμότατα στέκια καπνιστών ενώ στα υπόλοιπα μαγαζιά υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι. στις άλλες (λίγες μόνον) πολιτείες, κάπνιζα το πούρο μου χωρίς πρόβλημα στους ημι-παράνομους χώρους -όπως στο σιγκάρ φάκτορι της νέας υόρκης, ένα ιταλικό εστιατόριο που το παίζει βιοτεχνία πούρων και κινείται μεταξύ νόμου και παρανομίας,...
υ.γ. Για την ανάγκη ύπαρξης ή όχι των μπουρδέλων που τόσο καταφρονετικά αναφέρεις, σε μιά άλλη συζήτηση μια και θεωρώ ότι το θέμα αυτό είναι ακόμα πιο σοβαρό.