"Για όσα δεν μπορεί να μιλάει κανείς γι αυτά πρέπει να σωπαίνει". Μεγάλη η κουβέντα του Βιτγκενστάιν, αν και λίγοι την κατάλαβαν. Πράγματι τί μπορείς να κάνεις όταν βλέπεις την αλήθεια μπροστά σου και δεν μπορείς να την πείς, να την εκφράσεις. Απλά σιωπάς... Την βλέπεις, την θαυμάζεις και λυπάσαι, λυπάσαι για τους άλλους που είναι τυφλωμένοι στο ψέμα τους. Τόσο που αδυνατούν να κοιτάξουν αλλού...
Απ εκεί και πέρα καταλαβαίνεις ότι πράγματι το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν. Και ο μινιμαλισμός πλέον τρόπος ζωής. Να υπάρχει μόνο ότι αξίζει. Ότι είναι περιττό και αχρείαστο στο τέλος καταντά εμπόδιο και σκουπίδι. Και η φλυαρία αρχίζει να αποτελεί ρουτίνα και κίνδυνο.
Οπόταν το Bloggάκι μου καλοσορίζει το νέο χρόνο συνεχίζοντας τον μοναχικό δρόμο της σιωπής, φιλοσόφοντας πάντα μόνο για αυτό που αξίζει...
Προκαταβολικά καλό νέο έτος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου