Δευτέρα 20 Αυγούστου 2007

Η ακρίβεια της έκφρασης.

 Πολλές φορές νιώθω ότι το επάγγελμα μου με κάνει να βλέπω δομές και καταστάσεις της πραγματικότητας που άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν. Βλέπετε, το να προσπαθείς να κάνεις τα σίδερα να σκεφτούν, να επικοινωνήσουν και να δράσουν απαιτεί να διακρίνεις και να αποτυπώσεις ξεκάθαρα πολλές ανθρώπινες λειτουργίες. Θεωρώ πολλές φορές, σε αντίθεση με την τάση που επικρατεί να φτιάξουμε υπολογιστές που να σκέφτονται ανθρώπινα,  ότι ο άνθρωπος έχει πολλά να μάθει από τον τρόπο σκέψης ενός υπολογιστή. Γι αυτό και πιστεύω ότι οι υπολογιστές δέν θα μοιάσουν ποτέ στον άνθρωπο(πιο πιθανό και ωφέλιμο μου μοιάζει το αντίθετο). Και αυτό γιατί είναι φτιαγμένοι για να λειτουργούν σωστά. 

Ώς εκ τούτου, μια βασική αρχή από τον κόσμο των υπολογιστών με βοηθά να παρατηρώ δυσαρμονίες και στρεβλώσεις στον ανθρώπινο κόσμο. Αυτή είναι τα πρωτόκολλα επικοινωνίας. Τι είναι ενα πρωτόκολλο επικοινωνίας; Είναι η σύμβαση μεταξύ των υπολογιστών για το πώς θα μιλήσουν μεταξύ τους, δηλαδή τί σημαίνει το κάθε τι , η κάθε πληροφορία που ανταλλάσουν μεταξύ τους. Αν δεν υπάρχει πρωτόκολλο, η επικοινωνία δεν είναι εφικτή. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στον ανθρώπινο κόσμο. Ο καθένας μιλάει όπως θέλει, εννοώντας ότι θέλει, καταλαμβαίνοντας ότι θέλει, συμφωνόντας στο τέλος επί του τίποτα. Δεν είναι δυνατόν να ορίζουμε μια λέξη όπως θέλουμε στο μυαλό μας (πολλές φορές παραποιώντας τον αρχικό ορισμό της)  και μετά να συζητάμε επ αυτής απαιτώντας από τους άλλους να μαντέψουν την έννοια. Θεωρώ σημαντικό πρίν την έναρξη οποιασδήποτε συζήτησης να ορίζονται επακριβώς οι έννοιες που θα χρησιμοποιηθούν. Ειδάλλως οδηγούμαστε σε ανούσιες, ανύπαρκτες και εκνευριστικές διαφωνίες ή και σε ψεύτικες συμφωνίες. Αν δεν έχουμε προβεί σε αυτή τη διευθέτηση τότε θεωρώ ότι οι ερμηνείες που πρέπει να εννοούνται είναι επίσημες της ομιλούμενης γλώσσας (δηλ. αναφορές σε λεξικά). Πχ δεν γίνεται να συζητάμε για ελευθερία αν δεν έχουμε συμφωνήσει τι θα πεί ελευθερία. Δεν γίνεται να λέμε κάποιον ανήθικο αν δεν έχουμε ξεκαθαρίσει τί θα πεί ηθική. Αυτό το φαινόμενο αποκτά μεγαλύτερη σπουδαιοτητα όταν έχουμε να κάνουμε με εκ φύσεως αόριστες έννοιες όπως καλό, κακό, σωστό, αρετή, όμορφο κα.

Ίσως κάποιοι να με βρίσκουν υπερβολικό και ιδιότροπο αλλά αποφάσισα να μην συμμετέχω σε συζητήσεις που δεν έχουν προβεί στην πιο  πάνω διευθέτηση.

 (Πολλά πήγαν στραβά στην ιστορία του ανθρώπου γιατί κάποιοι άλλα έγραψαν και άλλοι άλλα κατάλαβαν...)

3 σχόλια:

Haris είπε...

Σίγουρα είσαι σωστός ως ένα σημείο. Δεν μπορείς να συνενοηθείς αν μιλάς σε διαφορετική βάση.
Η διαφορετική βάση όμως, μπορεί να είναι και η μόρφωση και η παιδεία, και τα βίβλία που διαβάζει κάποιος, και οι εμπειρίες του. Δύο με διαφορετικές ιδέες, με διαφορετικές αφετηρίες ποτέ δεν θα τα βρούν.
Επειδή νιώθω όμως ότι είναι για την δημοσίευσή μου για τον φασίστα, οφείλω να εξηγηθώ. Φασίστας ΕΙΝΑΙ αυτός που θέλει τους πάντες σαν αυτόν. Δεν με ενδιαφέρει η γραμμή του κόμματός τους. Ούτε τίποτα άλλο. Εμένα αυτό με ενδιαφέρει. Και οι περισσότεροι φασίστες είναι αυτοί που δεν ανήκουν σε φασιστικά κόμματα...

dyosmaraki είπε...

Καλησπέρα Pak
Οπως σε όλα τα πράγματα πιστεύω πως υπάρχουν και εδώ δύο όψεις εκ διαμέτρου αντίθετες. Εάν ψάξεις να βρείς τον ορισμό για μια λέξη η οποία αναφέρεται σε μια φιλοσοφική έννοια δεν θα μπορέσεις να βρείς 2 όμοιες ερμηνείες. Οχι όμως γιατί οι έννοιες είναι αόριστες αλλά γιατί αυτές σχετίζονται με τον άνθρωπο. Θα βρείς επομένως τόσες ερμηνείες όσες είναι και τα φιλοσοφικά ρεύματα τα οποία ασχολήθηκαν με αυτήν. Εξ άλλου αυτές οι έννοιες διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο και μέσα στον χρόνο. Οπότε μάλλον δεν είναι τόσο απλή υπόθεση να οριστούν επακριβώς αυτές οι έννοιες που αναφέρεις όπως ελευθερία,καλό,κακό κλπ όχι όμως γιατί το πρωτόκολλο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων δεν λειτουργεί αλλά γιατί η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να είναι τόσο ορθολογιστική όσο η φύση των υπολογιστών. Προσωπικά επιλέγω την ποικιλία της ανθρώπινης σκέψης....(τοποθετούμαι χωρίς να γνωρίζω σε τι αναφέρεσαι, οπότε ζητώ συγγνώμη αν έχουν προηγηθεί συζητήσεις τις οποίες αγνοώ)

Pak είπε...

Είναι πολύ διαφορετικό το να συζητάς επί μίας έννοιας προσπαθώντας να την ορίσεις από το να συζητάς επί θεμάτων τα οποία εμπεριέχουν κάποιες έννοιες. Στην πρώτη περίπτωση εφόσον η συζήτηση είναι επί του ορισμού η αμφισβίτηση είναι θεμιτή ενώ στην δεύτερη καθόλου. Σκέψου τις εξής δύο συζητήσεις,"Τί είναι πίστη" και "Είναι η πίστη καλή για τον άνθρωπο;". Στην πρώτη περίπτωση αφού συζητούμε περι του ορισμού τότε μπορούμε να τον αμφισβητήσουμε. Στην δεύτερη περίπτωση όμως αν δεν έχουμε συμφωνήσει στο τί είναι πίστη δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Επίσης κάποια ουσιαστικά πολλές φορές είναι επικύνδινο να τους αλλάζουμε έννοια. Φανταστείτε να σας μιλούσα για αυτοκήνιτο και να εννοούσα αεροπλάνο. Άν και δεν θα είχε το δικαίωμα κανένας να με διορθώσει (γιατι η λέξη ταιριαζει και ετυμολογικά, το αεροπλάνο μπορεί να κινηθέι μόνο το), δεν το κάνω για λόγους επικοινωνίας. Πόσο μάλλον όταν οι λέξεις δεν ταιριάζουν καν ετυμολογικά...

@haris Μήν ανησηχείς, την συγκεκριμένη δημοσίευση την είχα στο μυαλό μου εδώ και καιρό...