Η ιδιοκτησία του πνεύματος

 Πολλοί από εσάς θα με βρίσετε (και πάλι) αλλά... τι να κάνουμε, η άποψη μου είναι η άποψη μου. Εξάλλου συνήθισα να είμαι "αντισυμβατικός", ιδιαίτερα ως προς τους κοινούς  "αντισυμβατικούς". Λοιπόν είμαι κατά της πνευματικής ιδιοκτησίας! Θεωρώ αδιανόητο κάποιος να είναι κάτοχος, ιδιοκτήτης μιας ιδέας! Θεωρώ πολύ πιο λογικό, αν και πάλι παράλογο κάποιος να κατέχει ένα κομμάτι γης, ένα κομμάτι θάλασσας, ένα μήλο παρά να κατέχει μια ιδέα. Οι ιδέες δεν ανήκουν σε κανένα, είναι κτήμα όλων. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε οποιονδήποτε, και ας έχει αυτός ο οποιοσδήποτε σκεφτεί το ίδιο πράγμα λίγο νωρίτερα. Αυτό απλά, γιατί κανένας από τους δύο δεν έχει δημιουργήσει την σκέψη. Απλά και οι δύο την κατέγραψαν. Η σκέψη, η ιδέα προϋπάρχει δεν φτιάχνεται. Η ιδέα δημιουργήθηκε μαζί με την ύλη.

Τί είναι όμως ιδέα (Κατ εμέ πάντοτε); Η ιδέα είναι μια απεικόνιση της ύλης, μια κατάσταση της, μια μορφή της. Κάθε ιδέα περιγράφει μια υλική πραγματικότητα. Κατά συνέπεια είναι στενά συνδεδεμένη μαζί της, εξαρτημένη από αυτή. Καμιά ιδέα δεν μπορεί να υπάρξει, δεν μπορεί να σταθεί εκτός υλικής πραγματικότητας. Οιεσδήποτε τέτοιες ιδέες είναι ψευδείς και ανύπαρκτες. Άρα οι ιδέες αποτελούν ένα σύνολο (πεπερασμένο) όλων των καταστάσεων που μπορεί να βρεθεί η ύλη, υπαρκτό εφόσον θεωρήσουμε την ύλη υπαρκτή πραγματικότητα. Δημιουργήθηκε μαζί με την δημιουργία της ύλης. Αυτό συνεπάγεται ότι η παρούσα κατάσταση της ύλης (η ύπαρξη) είναι ένα υποσύνολο των ιδεών (Όλων των δυνητικά υπαρκτών καταστάσεων). Οποιαδήποτε αλλαγή στο υποσύνολο της κατάστασης της ύλης σημαίνει αλλαγή του ίδιου του υποσυνόλου άρα δημιουργία καινούργιου υποσυνόλου. Σε αντίθεση, η διατύπωση μιας καινούργιας ιδέας για την υλική πραγματικότητα δεν οδηγεί σε αλλαγή του συνόλου των ιδεών, απλά σε ακόμα μια καταγραφή ενός μέρους του. Τώρα αν έστω θεωρήσουμε την δημιουργία αξιόλογη δικαιολογία για την ύπαρξη ιδιοκτησίας, τότε η ιδιοκτησία ύλης δικαιολογείται ενώ η ιδιοκτησία του πνεύματος όχι(Αφού ποτέ δεν δημιουργήθηκε αλλά προϋπήρχε πάντοτε).

 Τώρα ας περάσουμε στα πιο απλά και καθημερινά. Επειδή ξέρω ότι θα ακούσω πολλά (Όλοι εσείς οι bloggers είστε πνευματικοί παραγωγοί και προφανώς θίγονται τα συμφέροντά σας) σκεφτείτε μονάχα τα εξής "παράδοξα". Με τη λογική της πνευματικής ιδιοκτησίας όποιος καταγράφει πρώτος μια ιδέα δικαιούται την ιδιοκτησία της άρα και την οποιαδήποτε χρήση της. Άρα αυτός που πρώτος σκέφτηκε την πόρτα έπρεπε να εισπράττει δικαιώματα από την χρήση της ιδέας του. Έτσι απλά,  όποιος φτιάχνει πόρτες θα έπρεπε να τον πληρώνει, αλλιώς δεν θα δικαιούταν να χρησιμοποιήσει πόρτες! Πολλά λεφτά έ; Που να σκεφτόσουν τον τροχό ή την φωτιά. Σκεφτείτε τον Νεύτωνα με τον νόμο της βαρύτητας! Χρυσή επένδυση!

Πάραυτα, αναγνωρίζω ότι η σημερινή καπιταλιστική διάρθρωση αναγκάζει και μένα και πολλούς «πνευματικούς καταγραφείς» να πουλούμε και να διεκδικούμε ιδιοκτησία πάνω σε πνευματικά αγαθά κυρίως για λόγους επιβίωσης. Γιατί αν δεν το κάνουμε κάποιοι άλλοι θα το κάνουν στη θέση μας. Η απαξίωση της απαίτησης της πνευματικής ιδιοκτησίας θα μπορούσε να προέλθει μόνο μέσα από ένα διαφορετικό πλαίσιο κοινωνικής οργάνωσης από το σημερινό. Ένα άλλο κόσμο, διαφορετικό…

Του κακού πολιτικού!

Εσύ μαλακα, φταίς

Ναί, φταίς που σε ψήφισα, φταίς που σε εμπιστεύτηκα.

Εσύ φταίς που δεν υλοποίησες αυτά που δεν υποσχέθηκες ποτέ.

Εσύ φταίς που υλοποίησες αυτά που υποσχέθηκες!

Εσύ φταίς που εγώ δεν κατάλαβα ποτέ το προγραμμά σου για να δώ τι θα κάνεις! Φταίς μάλλον, που δεν το διάβασα ποτέ!

Φταίς που δεν πρόβλεψες όλες τις πιθανές εξελίξεις που μπορεί να έχει η μίζερη ζωή μου!

Φταίς που δεν μου καίγεται καρφί!

Φτάις γιατί όταν είχε εκλογές εγώ λιαζόμουν στην παραλία!

Φταίς που τρώω μέχρι σκασμού και πεθαίνω από έμφραγμα, γιατί δεν ήταν έτοιμο το νοσοκομείο να με περιθάλψει!

Φταίς που είχα ατύχημα όταν οδηγούσα μεθυσμένος, γιατί δεν ξόδεψες αρκετά για να με πείσεις να μην πιώ!

 Φταίς για τις φωτιές! Γιατί όταν σου έγλειφα τον κώλο υπέκυψες και προσέλαβες τον υιό μου στην δασοπυρόσβεση!

Φυσικά και φταίς!

Ποιος θα φταίει; Εγώ; Εγώ δεν φταίω ποτέ! Είμαι ο απλός, αθώος, απροστάτευτος πολίτης...

Δήμου κρίσις

Προς Νίκο Δήμου,

Κύριε Δήμου,

Να ξέρετε σας εκτιμώ αφάνταστα, όχι γιατι έχουμε τις ίδιες απόψεις, απλά γιατί είστε νοήμων άνθρωπος! Σχετικά με σας έγραψα σε παλαιότερο post. Αλλά να μου επιτρέψετε να σας κατακρίνω. Θα χαρακτηρίσω αυτό το συνεχές ανοιγο-κλείσιμο του blog σας ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙ! Ή κλείστε το ή ανοίξτε το! Και μένα μου την σπάνε αρκετά στο δυαδίκτυο. Όταν αυτό συμβαίνει όμως τότε απλά απέχω, απέχω σιωπηρά. Και το δικό μου blog βουβαίνεται για καιρό όταν απαξιώ να γράψω. Και όταν μου περάσει επιστρέφω. Έτσι απλά. Όυτε φανφάρες,ούτε παρτάκια, ούτε παρακάλια. Εσείς μπορεί να γουστάρετε δεν λέω, απλά εκφέρω την δική μου κρίση όπως και σείς για πολλούς συνανθρώπους μας. Ώρες ώρες μου θυμίζετε τον Βασίλη και το "Κι αλλο, κι άλλο..."

Ο άσπρος τοίχος!

 Φανταστείτε τώρα ένα άσπρο τοίχο! Όμορφο και φρεσκοβαμμένο! Καθαρό και λαμπερό κάτω από το φώς του ήλιου! Και μπροστά του μιά σειρά από ανθρώπους, με την πλάτη γυρισμένη στο τοίχο. Πρώτος, πρώτος ο εμπρηστής του Υμητού, πού είναι και επίκαιρος. Δίπλα του αυτός που θα κτίσει σπιτάκι στα καμένα, αυτός που τον πλήρωσε. Επόμενος, ο δολοφόνος του αγοριού στην Αγγλία. Μετά να ακολουθεί και κανένας επίσκοπος και κάποιος λεφτάς, ας πούμε αυτός που μας έκλεψε τα λεφτά με τα ομόλογα. Και αφου έχουν σταθεί καλά ντυμένοι με φρεσκοπλυμμένα ρούχα να κοιτάνε μπροστά. Και μετά ομοβροντή, "μπάμ" που λέμε. Και τέλος. Αν ζούσε ο θείος αυτό θα έκανε. Θα ησυχάζαμε. Κι όμως δεν τον θέλαμε. Θέλαμε ελευθερία, δημοκρατία. Την πήραμε, την έχουμε, την απολαμβάνουμε. Μαστουριάζουμε κάτω από τον καπνό του φρεσκοκαμμένου πεύκου χαρούμενοι που ο καθένας κάνει ότι γουστάρει... Στην υγειά μας!

Όλοι εκεί! Για να ξαναγεννηθούμε από τη στάχτη μας...

 

Ας είμαστε όλοι εκεί...

Διαδώστε το...

anadasosi.blogspot.com