Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Οι φάτσες των δρόμων

Τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια, που κατοικώ μόνιμα πλέον στην Κύπρο,  περνάω όλο και περισσότερες ώρες καθημερινά στο αυτοκίνητο και στους δρόμους γενικότερα. Αύτο που άρχισα να παρατηρώ έντονα πλέον, κάτι που δεν έκανα πρίν, είναι ότι οι δρόμοι είναι μια ψυχογραφία της κοινωνίας, να μήν πώ Η ψυχογραφία, ιδιαίτερα της κυπριακής κοινωνίας. Στην Κύπρο του σήμερα, η παρουσία στον δρόμο είναι η μεγαλύτερη κοινωνική προβολή.Όλα τα υπόλοιπα έχουν υποβαθμιστεί. Το τί σπίτι έχεις, τί μόρφωση έχεις, το πώς μιλάς, το ποιός είσαι ακόμη και το πόσα χρήματα έχεις τα ξέρουν μόνο όσοι ήδη σε γνωρίζουν έστω και κάπως. Ενώ στον δρόμο είναι διαφορετικά. Εκεί υποχρεωτικά σε βλέπουν ακόμη και αυτοί που δεν θέλουν να σε ξέρουν. Με το ζόρι που λέμε. Άρα η φάτσα σου στον δρόμο είναι το πάν. Το να σταματήσεις στα φανάρια με την καινούργια ΒWM δίπλα από το σαραβαλάκι του κυρίου είναι η απόλυτη ηδονή!  Το να κυκλοφορείς με άπλυτο αυτοκίνητο το Σάββατο είναι ντροπή! Στον δρόμο φαίνονται όλα. Αυτός που θα προσπεράσει και θα μπεί από αριστερά είναι αυτός πού είναι μπροστά από τους άλλους, ο έξυπνος, αυτός που ξέρει να ελισσεται. Αυτός που περνάει με κόκκινο είναι ο ασυμβίβαστος, αυτός που δεν περιορίζεται σε στερεότυπα. Ο τύπος που θα σε κτυπήσει καθώς είσαι σταθμευμένος και θα φύγει είναι αυτός που ξερει να αρπάζει τη τύχη  τα μαλλιά.

Είναι γεγονός ότι η Mercedes, μάρκα πολυτελείας, είναι από τις πρώτες σε πωλήσεις (πρώτη τον περασμένο Οκτώμβριο) μάρκες αυτοκινήτων, σε μια χώρα που ο μέσος μισθός δεν υπερβαίνει τον μέσο ευρωπαικό όρο. Είναι γεγονός ότι είμαστε η πρώτη χώρα σε κατα κεφαλήν αυτοκίνητα στον κόσμο. Είναι γεγονός ότι κατέχουμε μιά από τις κορυφαίες θέσεις στα θανατηφόρα ατυχήματα. Είναι γεγονος ότι μεγάλη μερίδα του πληθυσμού ζει και αναπνέει για την φάτσα της στον δρόμο. Στην Κύπρο του σήμερα είσαι ότι αυτοκίνητο έχεις. Δείξε μου το κάρο σου να σου πώ ποιος είσαι, που λέμε. Όπως διάβασα κάπου κάποτε, για τον Κύπριο το αυτοκίνητο είναι η προέκταση του πέους του (η αιδοίου αντίστοιχα, το φαινόμενο δεν κάνει διακρίσεις σε φ'υλα). Προτιμά να μένει σε τρώγλη αλλά να έχει καλο αυτοκίνητο. Εσείς το χετε σκεφτεί ποτέ; Πόσο νοιάζεστε για την φάτσα σας στον δρόμο; Θα ήθελα να ακούσω και άλλες προσεγγίσεις...