Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Η φιλοσοφία της ευθύνης–ο ενεργός πολίτης

Είμαστε μιά υποτακτική κοινωνία. Και αυτό όχι γιατί πραγματικά υποτασσόμαστε σε κάποιο, αλλά γιατί  έχουμε βαθιά ριζωμένη την πεποίθηση ότι όλες μας οι πράξεις και όλα όσα βιώνουμε είναι αποτέλεσμα όχι δικών μας αποφάσεων, αλλά της βούλησης κάποιων άλλων. Ποτέ δεν φταίμε εμείς για ότι συμβαίνει. Πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι. Έχουμε την πεποίθηση ότι είμαστε μαριονέτες και όχι όντα με βούληση. Αυτή η πεποίθηση μας έχει οδηγήσει στην αντίληψη πως για ότι πάει στραβά, η ευθύνη δεν ανήκει ποτέ σε μας, ανήκει πάντοτε σε κάποιον άλλο. Αυτό το συμπέρασμα πηγάζει με τις εξής παρατηρήσεις από πρόσφατα και μή γεγονότα.

α) Όλοι μας αγανακτούμε γιατί οι γιατροί λαμβάνουν φακελάκια. Κανένας δεν παραπονιέται για αυτούς που δίνουν τα φακελάκια. Ίσως γιατί αυτοί είμαστε εμείς. Συμπέρασμα: Αυτός που εκτελεί την πράξη δεν έχει ευθύνη.

β) Μας ενοχλούν τα επεισόδια στον αθλητισμό. Η τεράστια πλειοψηφία της κριτικής πέφτει πάνω στα σωματεία, τους ιθύνοντες και την αστυνομία. Συμπέρασμα: Αυτοί που κάνουν τα επεισόδια δέν έχουν ευθύνη. Ούτε αυτοί που τους ανέθρεψαν και τους εκπαίδευσαν.

γ) Ασκούμε κριτική στα κόμματα και τους πολιτικούς για το ρουσφέτι. Κανένας δεν ασχολείται με αυτούς που ζητούν επίμονα το ρουσφέτι. Συμπέρασμα: Αυτός που εκτελεί την πράξη δεν έχει ευθύνη.

δ) Όταν γίνει ένα θανατηφόρο δυστύχημα όλοι ψάχνουμε ευθύνες στην αστυνομία, στο δήμο, στο κράτος γιατι δεν αστυνομευουν σωστά η γιατί δεν έφτιαξαν τον δρόμο καρμανιόλα. Τό ότι ο άλλος εμπεκρούλιαζε όλη νύχτα και ουσιαστικά αυτοκτόνησε δεν μας ενοχλεί. Συμπέρασμα: Αυτός που εκτελεί την πράξη δεν έχει ευθύνη.

ε) Μισούμε τις τράπεζες που μας πίνουν το αίμα. Το ότι εμείς υπογράψαμε το συμβόλαιο δεν έχει σημασία. Συμπέρασμα: Αυτός που εκτελεί την πράξη δεν έχει ευθύνη.

στ) Αναθεματίζουμε τα κόμματα και τους πολιτικούς. Το ότι εμείς τους ψηφίζουμε δεν έχει σημασία και πάλι. Συμπέρασμα: Αυτός που εκτελεί την πράξη δεν έχει ευθύνη.

ζ) Βρίζουμε τον μπάτσο που μας έγραψε γιατί παρκάραμε πάνω στο πεζοδρόμιο. Εμείς δεν φταίμε. Συμπέρασμα: Αυτός που εκτελεί την πράξη δεν έχει ευθύνη.

Αυτή η φιλοσοφία και προσέγγιση πραγμάτων μας έχει φέρει στην σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση. Μιά κατάσταση στην οποία ένα “άβουλο”, “καημένο” πλήθος διαδηλώνει για τις ευθύνες κάποιων άλλων, βαθύτατα πεπεισμένο ότι αυτό δεν φταίει σε τίποτα. Πάντα φταίει κάποιος Χριστόφιας, κάποιος Παπανδρέου, ο Ντάουνερ, ο Ρόκφελλερ, ο Τζόμπς, οι Σοφοί της Σιών, ο Ντίκ Τσέινι, οι Others του Lost… Είναι πραγματικά άξιον απορίας. Μέσα σε αυτές τις χιλιάδες που συγκεντρώνονται έξω από το προεδρικό, το Σύνταγμα, την Wall Street, δεν υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί, αστυνομικοί, δάσκαλοι, τραπεζικοί, γιατροί, οικονομολόγοι; Εν όλοι καθαρίστριες και οικοδόμοι; Όλοι αυτοί κάνουν κάθε μέρα την δουλειά τους σωστά;

Τώρα φανταστείτε μια κοινωνία όπου η κύρια προσήλωση θα ήταν στις ευθύνες αυτού που έχει την ενεργητική ευθύνη. Μια κοινωνία στην οποία αυτός που θα εισέπραττε το πρόστιμο για παράνομο παρκάρισμα δεν θα αναθεμάτιζε τον δήμο ο οποίος δεν εμερίμνησε για χώρους στάθμευσης αλλά θα ξεκινούσε να χρησιμοποιεί το λεωφορείο και ίσως στις επόμενες εκλογές να κατέβαζε πρόταση για απάμβλυνση του κυκλοφοριακού. Φανταστείτε μια κοινωνία στην οποία μετά από κάθε επεισοδιακό παιχνίδι, τα ΜΜΕ και ο λαός δεν θα ασχολούνταν με τις ευθύνες της αστυνομίας αλλά με τις ευθύνες των γονιών και της εκπάιδευσης. Έτσι ίσως τα λεφτά που θα ξοδευονταν για επιπροσθετη αστυνόμευση του επόμενου παιχνιδιού να επενδύονταν σε περαιτερω έρευνα και αντιμετώπιση του κοινωνικού φαινομένου. Φανταστείτε μια κοινωνία όπου οι πολίτες από μόνοι τους σταματούν να ζητούν ρουσφέτι και να δίνουν φακελάκια. Όπου οι πολίτες αντι να αναθεματίζουν πολιτικούς και κόμματα για διαπλοκή, να εμπλέκονται στα κόμματα για να αλλάξουν οτι δεν τους αρέσει, είτε να σχηματίζουν καινουργια και να καταθέτουν προτάσεις. Προτάσεις οι οποίες θα έχουν στόχο την εξάλειψη της ανάγκης για ρουσφέτι και φακελλάκι. Φανταστείτε μια κοινωνία όπου το πρώτιστο μέλημα των πολιτών θα ήταν η ανάληψη των δικών τους ευθυνών και μετά η απόδοση τους σε άλλους. Αυτή την κοινωνία την ονομάζω κοινωνία των ενεργών πολιτών. Και θεωρώ ότι θα είναι πολύ καλύτερη από την κοινωνία του pathetic όχλου που βιώνουμε σήμερα.

Και όπως είπε και ο Λαζόπουλος ψες..

“Μέχρι χθές έφταιγε ο Γιωργάκης. Από σήμερα φταίμε εγώ και σύ..”

2 σχόλια:

Aceras Anthropophorum είπε...

Φίλε μου σε μιαν σαπιμένην κοινωνίαν σαν αυτήν που περιγράφεις, το μόνον που μένει είναι η προσωπική αξιοπρέπεια. Να αρνηθείς να ζητήσεις ρουσφέττιν για τον γιον σου που δεν θέλει να πάει στρατόν, να αρνηθείς να δώσεις μίζαν για να πιάσεις δουλειάν που κυβερνητικόν ή που ιδιώτην, να αρνηθείς να τηλεφωνήσεις του ανηψιού σου για να σε περάσει ομπρός στην λίσταν αναμονής του νοσοκομείου.

Εγώ πάντως όταν μου εζήτησεν ιδιώτης μίζαν για μιάν δουλειάν (πίσω που την ράσιην του μάστρου του) του είπα ότι αυτόν το θεωρώ κλεψιάν. Ακόμα θα μου τηλεφωνήσει... Η συνείνηση μου όμως είναι άνετη τζιαι εγώ ευχαριστημένος ότι έκαμα τουλάχιστον κάτι (τζιαι ας έχασα την δουλειά).

Disdaimona είπε...

Γειά σας,

αφήνω ένα λινκ

http://www.poiein.gr/archives/14963/index.html