Το αιώνιο ερώτημα... Τι ήταν πρώτο; Το αυγό ή η κότα; Ο αιώνιος φιλοσοφικός προβληματισμός! Η ιδέα ή η ύλη; Το πράγμα ή η ιδέα του πράγματος; Αιώνες καβγάδων μεταξύ φιλοσόφων, ιδεαλιστών και υλιστών ανέδειξαν το θέμα ώς το μείζον φιλοσοφικό ζήτημα. Πάνω του βασίστηκαν θρησκείες , ιδεολογίες , κινήματα, πολέμοι, επιστήμη, τέχνες, όλα...Αν όχι όλα τα πλείστα! Εγώ δήλωνω υλιστής. Με κάποιες υποσημειώσεις, όμως.Με βάση αυτές τις υποσημειώσεις, θεωρώ ότι το πρόβλημα πρέπει να επανακαθοριστεί, σε άλλες βάσεις, διατυπώνοντας την δική μου εκδοχή του υλισμού παραπέρα. Και θα εξηγήσω πώς...
Η βασική διαμάχη για το όλο θέμα ήταν το τί προηγήθηκε. Η ιδέα ή η ύλη. Τι ήταν η αρχή του Παντός; Μια ιδέα που ο αντικατοπτρισμός της έχει φτιάξει τον υλικό κόσμο ή μια υλική πραγματικότητα που απεικονιζεται σε ιδεατα σύνολα; Αυτό δίλημμα οδήγησε στην έκφραση ακραίων εκτιμήσεων όπως μή υπαρξη υλικής πραγματικότητας ή αντίθετα απουσία ιδεών από τον κόσμο. Το πρώτο βήμα που θα κάνω για τον επανακαθορισμό είναι το εξής. Θα θέσω, a priori, το πιο πάνω ερώτημα άτοπο και μή απαντήσιμο. Δεν μας απασχολεί και δεν θα έπρεπε! Θα αποδεχτούμε εδώ το αξίωμα της επ απειρο εναλλαγής. Δηλαδή η εναλλαγή ιδέας και ύλης τείνει στο άπειρο! Αποδεχόμενοι το πιο πάνω αξίωμα , μόνο ώς ανόητη θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε μια αναζήτηση του πρωτεύοντος. Άρα, σε αυτό το σημείο πρέπει να επανακαθορίσουμε την διαμάχη. Τη διαμάχη από την αναζήτηση του πρωτεύοντος στην αναζήτηση του κυριότερου. Αφού έχουμε επανακαθορίσει το ζήτημα, τώρα ώς υλιστής άς στηρίξω την άποψη μου γιατί η υλική πραγματικότητα είναι πιό σημαντική από τις ιδέες.
Ο κόσμος που ζούμε αποτελείται από ύλη! Θεωρώ ότι αυτή είναι η κύρια και πρωταρχική παραδοχή ενός υλιστή. Απ εκεί και πέρα πρέπει να παραδεκτώ την ύπαρξη ιδεών. Οι ιδέες υπαρχουν μέσα στην υλική μας πραγματικότητα και εκτός(Να σημειώσω ότι δεν εννοώ την ύπαρξη θεού). Οι ιδέες αντιπροσωπεύουν τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται η ύλη, επίσης και τρόπους που δέν μπορει να οργανωθεί η ύλη. Πχ, Μαθηματικά χ(ακόμη δέν γνωρίζουμε πόσες) διαστάσεων εκπροσωπούν την υλική πραγματικότητα. Μαθηματικά χ+1 διαστάσεων δεν εκπροσωπούν υλική πραγματικότητα. Εξακολουθούν όμως να υπάρχουν. Η ουσία είναι οι ιδέες να μήν υπερβαίνουν σε σημασία την υλική πραγματικότητα. Οι ιδέες εξηπηρετούν την ύλη (θά πρεπε) και όχι να την υποτάσσουν. Οι ιδέες δεν μπορούν να μένουν σταθερές και αναλλοίωτες. Οι ιδέες πρέπει να αλλάζουν και να προσαρμόζονται στις υλικές ανάγκες. Ο υπηρέτης ιδεών, αρχών , νόμων είναι ο αυθεντικός ιδεαλιστής. Η πίστη σε μια ιδέα, ότι και να ναι αυτή , δεν μπορεί να χαρακτηριζει ένα υλιστή. Ο υλιστής χρησιμοποιεί τις ιδέες για να διαμορφώσει την υλική πραγματικότητα, και ομοίως δεν την ταλαιπωρεί για χάρη μιας άχρηστης ιδέας! Αυτά προς το παρόν! Θα επανέλθω...
